Elke bebouwde omgeving, of het nu gaat om een klein dorpje of om een grote stad in Nederland, herbergt één of meer kerkgebouwen. Klein en intiem, dan weer imposant en monumentaal, vormen zij een onlosmakelijk deel van de omgeving. Vanaf de jaren zestig verloren de gebouwen door de ontkerkelijking steeds meer terrein als godshuis. Kerkbeheerders gingen op zoek naar aanvullende of nieuwe gebruiksvormen. Verschillende kerkbeheerders die nieuwe wegen insloegen, besloten hun krachten te bundelen. In 1981 was de oprichting van de Vereniging van Beheerders van Monumentale Kerkgebouwen in Nederland (VBMK) een feit.

 De vereniging zet zich in voor een goed beheer en gebruik van monumentale kerkgebouwen in Nederland en om de samenleving zoveel mogelijk bekend te maken met de multifunctionele gebruiksmogelijkheden van deze gebouwen. De vereniging vertegenwoordigt haar leden als gesprekspartner bij overheid en politiek. VBMK vervult een rol als informatiebron en bevorderaar van professionaliteit bij de exploitatie van monumentale kerkgebouwen en telt circa 180 leden.